نوری توو عالم نبود دین خدا هم نبود بی‌چاره بودیم اگه ماه محرّم نبود الحمد الله الذی خلق الحسین نور ازل حسین و سلام علی الحسین از آسمان آید ندا؛ اهلاً و سهلاً حسین رسید به کربلا؛ اهلاً و سهلاً با دختر شیر خدا؛ اهلاً و سهلاً با ماه آل‌مصطفی؛ اهلاً و سهلاً همه یلا صف‌به‌صف آماده و جون به کف مدافعان حرم از پادگان نجف نور علی نور سلام علی سلام او شاه و همه غلام هو العشق، هو الامام یه کاروان شیر دلیر؛ اهلاً و سهلاً یلای حضرت امیر؛ اهلاً و سهلاً فرمانده و فرمان‌پذیر؛ اهلاً و سهلاً معصوم و منصور و بصیر؛ اهلاً و سهلاً اکبر اذان گوید و مرکب، شده ماذنه الله اکبر به این اذان پرطنطنه هو المحمّد و العلی و هو العلی و الحقّ مع العلی یا علی یا ابالعلی لیلای دل‌ها اومده؛ اهلاً و سهلاً اکبر لیلا اومده؛ اهلاً و سهلاً دریا به صحرا اومده؛ اهلاً و سهلاً شمیم مولا اومده؛ اهلاً و سهلاً دلی هراسون نشد از لشکر روبرو برای بیت حسین اوّل خدا بعد عمو باب الحوائج و الخلائق بالحسین دلدار تو و دل حسین یا کاشف‌الکرب الحسین ای لاله‌های حیدری؛ اهلاً و سهلاً با هیبت پیغمبری؛ اهلاً و سهلاً مخدّرات کوثری؛ اهلاً و سهلاً در پرده‌ی نیلوفری؛ اهلاً و سهلاً